ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Τι έχει αλλάξει ανα τους αιώνες ? Η εξουσία μετεξελίχθηκε και “εκμοντερνίστηκε” με τους φορεις να αλλάζουν ονόματα όχι κανόνες. Οι προύχοντες έγιναν αιρετοι, οι αγαθοεργίες προς τον λαό, κοινωνικά επιδόματα και ο βασιλικός στρατός σώματα ασφαλείας. Εχει βελτιωθεί η ποιότητα ζωής? Φυσικά αλλά κυρίως γιατί το έχει επιτρέψει η τεχνολογία, η επιστήμη και κυρίως η επικοινωνία μεταξύ των λαών. Αυτό που έχει παραμείνει ίδιο είναι η συσσώρευση πλούτου στα χέρια των λίγων κάτι το οποιο φυσικά έχει γιγαντωθεί με το πέρασμα των χρόνων.. Σχήμα οξύμορο αν σκεφτεί κανεις τι πρεβεύει η δημοκρατία “Την βούληση της πλεοψηφίας, του λαου κτλπ”.
Η ίδια η θεωρία της κυριαρχίας του λαού περιέχει την ίδια της την άρνηση. Αν ολόκληρος ο λαός ήταν πράγματι κυρίαρχος δεν θα υπήρχαν πλέον ούτε κυβέρνηση ούτε κυβερνώμενοι, οι κυρίαρχοι θα είχαν εξαφανιστεί, το Κράτος δεν θα είχε λόγο ύπαρξης, θα ήταν ταυτόσημο με τη κοινωνία και θα είχε εξαφανιστεί στην βιομηχανική οργάνωση.
Ειδκά στον ελλάδικό χώρο μας έχει ταίσει καταστολή, φτώχεια και το παραμύθι του εθνικού γένους. Εξαλλου κράτος και δημοκρατία αλληλοστηρίζονται, καθε καλό κράτος πρέπει να έχει τα σύνορα του τακτοποιημένα και καθαρά και μέσα σε αυτά να κρατάει τον πληθυσμό – τους υπηκοόυς του – σε κατάπνιξη με την θρησκεία,τα μίντια, τον φόβο της πενίας και τα παραμύθια για το εθνος. Η δημοκρατία κρατάει σε σειρά την κοινωνική πυραμίδα, οπως κάθε άλλο πολίτευμα πριν απο αυτήν. Και εμεις βρισκόμαστε στον δρόμο για να την ανατρέψουμε. Ποιος ειναι ο τρόπος? Σίγουρα όχι οι εκλογές.
Σε κάθε επαφή με το εκλογικό σώμα διαφαίνεται πόσο ριζωμένη εκ βαθέων είναι η λυσσασμένη υπεράσπιση της συμμετοχής του στην εκλογική διαδικασία. Για τον ψηφοφόρο είναι η “πεμπτουσία” της δημοκρατίας τους, για μας το colpo grosso του συστήματος και η συναίνεση στην εθελοδουλία. Μετά το πέρας μιας δίμηνης φιέστας χαμόγελων ,εκδηλώσεων και μιας συνεχόμενης πλύσης εγκεφάλου με χαρούμενα σποτάκια γεμάτα ελπίδα δεν αργεί να έρθει η στιγμή που πεφτουν οι μάσκες.
Η δημοκρατία στην διαδρομή της στην ιστορία κατάφερε να κρύψει μέσα στην αγκαλιά της δικτάτορες όπως ο Χίτλερ, να συνεργαστεί με τα σκληρότερα νεοφιλελεύθερα μοντέλα για την υποτίμηση των ζωών μας, να χρησιμοποιήσει τη φύση σαν πηγή πρώτων υλών και να εξελίξει τις μεθόδους παρακολούθησης, καταστολής και φυλάκισης.
Κανένα κλουβί όμως δεν δύναται να κρατήσει για πάντα τον φυλακισμένο, εκτός εάν ο ίδιος το επιλέξει για σπίτι του. Η δημοκρατία έχει επιβιώσει μέσα στους αιώνες γιατί είναι το μοναδικό πολίτευμα το οποίο στηρίζουν και οι εξουσιαστές και μεγάλη μερίδα των εξουσιαζόμενων. Ο μηχανισμός της χειραγώγησης ένας και απλός. Τετράχρονη απάθεια σε όλα τα πεδία της καθημερινότητας και ανάθεση-παραίτηση, μέσω της ψήφου στον αντιπρόσωπο. Μια “σταυρωμένη” εξουσιοδότηση για συνέχιση της καταπίεσης, της κοινωνικής αδικίας και της υποταγής με εκτόνωση της όποιας κοινωνικής οργής στο βωμό της ψευδαίσθησης της συμμετοχής.
Σαν αναρχικά όντα πιστεύουμε στην κοινωνία της γενικευμένης αυτοδιάθεσης. Με όπλα μας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση. Η σύγκρουση με τους εξουσιαστικούς και ιεραρχικούς μηχανισμούς προϋποθέτει ανάληψη των ευθυνών μας και απόρριψη της μεσολάβησης και της ιεραρχίας. Η όποια συμμετοχή μας στο εκλογικό τσίρκο αποτελεί την άνευ όρων νίκη των καταπιεστών και την ψυχολογικοποίηση της ήττας μέσω της παραίτησης από την ελεύθερη ατομική και συλλογική βούληση. Δεν συμμετέχουμε, δεν συναινούμε στην επιλογή των αλυσίδων μας. Δεν οραματιζόμαστε ψηφοθηρικές κοινωνίες με απαθείς ανθρώπους και γεμάτες κάλπες. Οραματιζόμαστε ελεύθερους ανθρώπους να ξεπηδούν από γκρεμισμένες Βαστίλες.
Μάιος 2019
“Βραχυκύκλωμα”
Αναρχική Ομάδα Ζωγράφου
vrahikikloma.espivblogs.net