Kείμενο για την υπόθεση Τ. Θεοφίλου

Υπόθεση Τ. Θεοφίλου

Εκεί όπου ευδοκιμεί το ψέμα αναγγέλλεται και διαιωνίζεται η τυραννία.
Αλμπέρ Καμύ, Ο επαναστατημένος άνθρωπος

Τον Νοέμβριο του 2013 ο Τάσος Θεοφίλου παραπέμπεται σε δίκη με βασικές κατηγορίες τη συμμετοχή σε ληστεία και ανθρωποκτονία τον Αύγουστο του 2012 στην Πάρο και τη συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς». Τα στοιχεία που οδηγούν στην δίκη κοινά σε κάθε δίωξη που στήνει η αντιτρομοκρατική. Ένα ανώνυμο τηλεφώνημα, ένα καπέλο και λίγο από DNA. Με αυτά τα στοιχεία το δικαστήριο καταδικάζει τον Θεοφίλου στέλνοντας ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα στον αναρχικό χώρο και στο ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα, προσπαθώντας παράλληλα να διαφυλάξει στο ευρύ κοινό την αξιοπιστία του παρασκευαστηρίου «τρομοκρατών» που ονομάζεται αντιτρομοκρατική.

Ο Τάσος Θεοφίλου ύστερα από πέντε χρόνια εγκλεισμού στις φυλακές, αθωώνεται τον Ιούλιο του 2017 από το Α’ Πενταμελές Εφετείο κακουργημάτων Αθηνών για το σύνολο των κατηγοριών. Τον Απρίλιο του 2018, ο νυν αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Αγγελής και πρώην εποπτεύων εισαγγελέας της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, ασκεί αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης. Η αίτηση θα εξεταστεί στις 11 Μαΐου από το Ε’ ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου, με κίνδυνο ο Θεοφίλου να ξαναοδηγηθεί στις φυλακές μέχρι να ξεκινήσει η νέα δίκη.

Μέχρι την απαλλαγή από όλες τις κατηγορίες το 2017 και με την παράλληλη διεξαγωγή της δίκης της Ηριάννας και του Περικλή, ένα πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης αναπτύχθηκε σε πολλές περιοχές της χώρας. Αποτέλεσμα της έμπρακτης αλληλεγγύης και της μαζικοποίησης του κινήματος ήταν η δημοσιοποίηση της υπόθεσης σε ευρύτερο κοινό ξεμπροστιάζοντας τις μεθοδεύσεις της αντιτρομοκρατικής, καθώς και η εστίαση στον πολιτικό χαρακτήρα της δίωξης του Θεοφίλου και του κόστους που θα εμπεριείχε πιθανή συνέχιση της φυλάκισης του.

Η υπόθεση Θεοφίλου αποτελεί κομμάτι ενός πλήθους πολιτικών διώξεων αναρχικών αλλά και άλλων ενεργών πολιτικών υποκειμένων που αυξήθηκαν γεωμετρικά την περίοδο που ακολούθησε την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 μέχρι και σήμερα. Παρότι τα επιμέρους χαρακτηριστικά κάθε υπόθεσης διαφέρουν κατά περίπτωση και η επικοινωνιακή διαχείριση της καταστολής αλλάζει, όλες οι διώξεις εντάσσονται στο κρατικό κατασταλτικό δόγμα που εφαρμόζεται σε δρόμους, αυτοδιαχειριζόμενους και κοινωνικούς χώρους και στις δικαστικές αίθουσες. Εκεί κυρίως καθρεφτίζεται η αγωνιώδης προσπάθεια των εξουσιαστών να παγιώσουν στο συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας ότι το δίκιο της εξέγερσης που κατέπνιξε το Δίκαιο της αστικής δημοκρατίας αποτέλεσε μια στιγμιαία αναλαμπή στον χρόνο. Φρόντισαν μάλιστα με μια σειρά νόμων και διατάξεων, από τον 187Α μέχρι και την χρήση του όρου του «ατομικού τρομοκράτη» να παγιώσουν νομοθετικά το καθεστώς διώξεων και να μεγιστοποιήσουν τις ποινές στα όρια της φυσικής εξόντωσης.

Για μας είναι ξεκάθαρο πως η υπόθεση Θεοφίλου παραμένει μια υπόθεση που δεν είναι καθόλου προσωπική, όπως λέει κι ο ίδιος, αλλά «…είναι πολιτική καθώς ανέδειξε κοινωνικά κι έθεσε στη δημόσια κριτική όλες τις αιχμές της καταστολής με πιο βασικές τον τρομονόμο, τη μεταφυσική χρήση του dna και την ποινικοποίηση προσωπικών και πολιτικών σχέσεων. Είναι πολιτική γιατί ανέδειξε τη δύναμη και την κοινωνική επιρροή του κινήματος …».

Η δίωξη του Θεοφίλου δεν άγεται από τις εμμονές συγκεκριμένων δικαστικών κύκλων. Είναι η ουσία του κράτους με την προσπάθεια ποινικοποίησης της αναρχικής ταυτότητας και συνολικά του ελευθεριακού λόγου και της ελευθεριακής δράσης. Αποτελεί μια προσπάθεια αναίρεσης της μάχης και της νίκης που έδωσε στο πλευρό του Θεοφίλου το κίνημα αλληλεγγύης και που οδήγησε στην αθώωση του. Γνωρίζουμε καλά ότι οι νίκες μας απέναντι στο κράτος θα αμφισβητηθούν. Το κράτος όμως θα έπρεπε να γνωρίζει καλά ότι ο διαρκής αγώνας μας για την κοινωνική απελευθέρωση είναι η μοναδική μας επιλογή και σε αυτόν τον αγώνα δεν έχουμε σκοπό να αφήσουμε κανέναν όμηρο στα χέρια του.

«Θα πω για άλλη μια φορά και κλείνοντας ότι δεν έχω διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούμαι. Διέπραξα όμως το αδίκημα που περικλείει όλα τα αδικήματα. Είμαι αναρχικός. Στον ταξικό πόλεμο πήρα θέση με τους αποκλεισμένους και τους αδικημένους, με τους κυνηγημένους και με τους κολασμένους, με τους φτωχούς, με τους αδύνατους και τους καταπιεσμένους. Η φυλάκισή μου είναι η μόνη φυσιολογική εξέλιξη αυτής της επιλογής από την μια και άλλο ένα πεδίο αγώνα από την άλλη» (απολογία του Τ.Θεοφίλου).

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 5 ΜΑΙΟΥ : 1μμ ΘΗΣΕΙΟ
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 5 ΜΑΙΟΥ: 8μμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 11 ΜΑΙΟΥ: 9πμ  ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ

Αναρχική Ομάδα Ζωγράφου “Βραχυκύκλωμα”