Υπόθεση Τ. Θεοφίλου

Εκεί όπου ευδοκιμεί το ψέμα αναγγέλλεται και διαιωνίζεται η τυραννία.
Αλμπέρ Καμύ, Ο επαναστατημένος άνθρωπος

Τον Νοέμβριο του 2013 ο Τάσος Θεοφίλου παραπέμπεται σε δίκη με βασικές κατηγορίες τη συμμετοχή σε ληστεία και ανθρωποκτονία τον Αύγουστο του 2012 στην Πάρο και τη συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς». Τα στοιχεία που οδηγούν στην δίκη κοινά σε κάθε δίωξη που στήνει η αντιτρομοκρατική. Ένα ανώνυμο τηλεφώνημα, ένα καπέλο και λίγο από DNA. Με αυτά τα στοιχεία το δικαστήριο καταδικάζει τον Θεοφίλου στέλνοντας ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα στον αναρχικό χώρο και στο ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα, προσπαθώντας παράλληλα να διαφυλάξει στο ευρύ κοινό την αξιοπιστία του παρασκευαστηρίου «τρομοκρατών» που ονομάζεται αντιτρομοκρατική.

Ο Τάσος Θεοφίλου ύστερα από πέντε χρόνια εγκλεισμού στις φυλακές, αθωώνεται τον Ιούλιο του 2017 από το Α’ Πενταμελές Εφετείο κακουργημάτων Αθηνών για το σύνολο των κατηγοριών. Τον Απρίλιο του 2018, ο νυν αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Αγγελής και πρώην εποπτεύων εισαγγελέας της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, ασκεί αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης. Η αίτηση θα εξεταστεί στις 11 Μαΐου από το Ε’ ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου, με κίνδυνο ο Θεοφίλου να ξαναοδηγηθεί στις φυλακές μέχρι να ξεκινήσει η νέα δίκη.

Μέχρι την απαλλαγή από όλες τις κατηγορίες το 2017 και με την παράλληλη διεξαγωγή της δίκης της Ηριάννας και του Περικλή, ένα πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης αναπτύχθηκε σε πολλές περιοχές της χώρας. Αποτέλεσμα της έμπρακτης αλληλεγγύης και της μαζικοποίησης του κινήματος ήταν η δημοσιοποίηση της υπόθεσης σε ευρύτερο κοινό ξεμπροστιάζοντας τις μεθοδεύσεις της αντιτρομοκρατικής, καθώς και η εστίαση στον πολιτικό χαρακτήρα της δίωξης του Θεοφίλου και του κόστους που θα εμπεριείχε πιθανή συνέχιση της φυλάκισης του.

Η υπόθεση Θεοφίλου αποτελεί κομμάτι ενός πλήθους πολιτικών διώξεων αναρχικών αλλά και άλλων ενεργών πολιτικών υποκειμένων που αυξήθηκαν γεωμετρικά την περίοδο που ακολούθησε την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 μέχρι και σήμερα. Παρότι τα επιμέρους χαρακτηριστικά κάθε υπόθεσης διαφέρουν κατά περίπτωση και η επικοινωνιακή διαχείριση της καταστολής αλλάζει, όλες οι διώξεις εντάσσονται στο κρατικό κατασταλτικό δόγμα που εφαρμόζεται σε δρόμους, αυτοδιαχειριζόμενους και κοινωνικούς χώρους και στις δικαστικές αίθουσες. Εκεί κυρίως καθρεφτίζεται η αγωνιώδης προσπάθεια των εξουσιαστών να παγιώσουν στο συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας ότι το δίκιο της εξέγερσης που κατέπνιξε το Δίκαιο της αστικής δημοκρατίας αποτέλεσε μια στιγμιαία αναλαμπή στον χρόνο. Φρόντισαν μάλιστα με μια σειρά νόμων και διατάξεων, από τον 187Α μέχρι και την χρήση του όρου του «ατομικού τρομοκράτη» να παγιώσουν νομοθετικά το καθεστώς διώξεων και να μεγιστοποιήσουν τις ποινές στα όρια της φυσικής εξόντωσης.

Για μας είναι ξεκάθαρο πως η υπόθεση Θεοφίλου παραμένει μια υπόθεση που δεν είναι καθόλου προσωπική, όπως λέει κι ο ίδιος, αλλά «…είναι πολιτική καθώς ανέδειξε κοινωνικά κι έθεσε στη δημόσια κριτική όλες τις αιχμές της καταστολής με πιο βασικές τον τρομονόμο, τη μεταφυσική χρήση του dna και την ποινικοποίηση προσωπικών και πολιτικών σχέσεων. Είναι πολιτική γιατί ανέδειξε τη δύναμη και την κοινωνική επιρροή του κινήματος …».

Η δίωξη του Θεοφίλου δεν άγεται από τις εμμονές συγκεκριμένων δικαστικών κύκλων. Είναι η ουσία του κράτους με την προσπάθεια ποινικοποίησης της αναρχικής ταυτότητας και συνολικά του ελευθεριακού λόγου και της ελευθεριακής δράσης. Αποτελεί μια προσπάθεια αναίρεσης της μάχης και της νίκης που έδωσε στο πλευρό του Θεοφίλου το κίνημα αλληλεγγύης και που οδήγησε στην αθώωση του. Γνωρίζουμε καλά ότι οι νίκες μας απέναντι στο κράτος θα αμφισβητηθούν. Το κράτος όμως θα έπρεπε να γνωρίζει καλά ότι ο διαρκής αγώνας μας για την κοινωνική απελευθέρωση είναι η μοναδική μας επιλογή και σε αυτόν τον αγώνα δεν έχουμε σκοπό να αφήσουμε κανέναν όμηρο στα χέρια του.

«Θα πω για άλλη μια φορά και κλείνοντας ότι δεν έχω διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούμαι. Διέπραξα όμως το αδίκημα που περικλείει όλα τα αδικήματα. Είμαι αναρχικός. Στον ταξικό πόλεμο πήρα θέση με τους αποκλεισμένους και τους αδικημένους, με τους κυνηγημένους και με τους κολασμένους, με τους φτωχούς, με τους αδύνατους και τους καταπιεσμένους. Η φυλάκισή μου είναι η μόνη φυσιολογική εξέλιξη αυτής της επιλογής από την μια και άλλο ένα πεδίο αγώνα από την άλλη» (απολογία του Τ.Θεοφίλου).

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 5 ΜΑΙΟΥ : 1μμ ΘΗΣΕΙΟ
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 5 ΜΑΙΟΥ: 8μμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 11 ΜΑΙΟΥ: 9πμ  ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ

Αναρχική Ομάδα Ζωγράφου “Βραχυκύκλωμα”

Αντιφασιστική – Αντιεθνικιστική μηχανοκίνητη πορεία από 70-80 συντρόφους/ισσες πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου 3/2, με τρικάκια και κρέμασμα πανό σε κεντρικά σημεία.

Η πορεία κινήθηκε για 2 ώρες στις γειτονιές του Βύρωνα, Καισαριανής, Ιλισσίων, Ζωγράφου και Παγκρατίου.

φωτογραφίες : https://athens.indymedia.org/post/1583448/

Aνάρτηση πανό στην πλατεία Ταπητουργείου(Βύρωνας,σημείο εκκίνησης και τερματισμού),στην Καισαριανή(λ.Εθνικής Αντιστάσεως,έξω απ΄τη Νήαρ Ηστ),στα Α.Ιλίσια επί της λεωφόρου Ο.Πάλμε έξω από το κεντρικό κτήριο της ΦΕΠΑ(φοιτητικές εστίες ΕΚΠΑ εντός της Παν/πολης),στου Ζωγράφου στη συμβολή των λεωφόρων Ο.Πάλμε & Αλ.Παπάγου(συνέχεια της λ.Γ.Παπανδρέου) και στο Παγκράτι στην πλατεία Πλαστήρα(οδός Ερατοσθένους) με ενδιάμεσες κατα τόπους στάσεις.Επίσης,πραγματοποιήθηκαν ενδιάμεσες στάσεις στη ΦΕΠΑ με παρέμβαση στον προαύλιο χώρο και το κεντρικό της κτήριο,λόγω της πρόσφατης φασιστικής επίθεσης σε φοιτήτρια που διαμένει στις εστίες του ΕΚΠΑ και στο Παγκράτι έξω απο το άλσος(επι της οδού Ευτυχίδου),όπου απέναντι ακριβώς στην πλατεία Παγκρατίου είχε στηθεί πάγκος με εθνικιστικό-πατριδολαγνικές σημαίες και κασκόλ.

Η μοτοπορεία καθ’όλη της τη διάρκεια είχε εντονο παλμό και απέσπασε έντονα χειροκροτήματα κα επευφημίες από τους κατοίκους στα στενα,στα πάρκα, στις πλατείες και τους κεντρικούς δρόμους των γειτονιών.Έτσι,το μήνυμα σε οποιόνδήποτε επιδιώκει να χύσει το φασιστικό-εθνικιστικό-ρατσιστικό του δηλητήριο δόθηκε
σαφέστατα και είναι ένα.

Σε αυτές τις γειτονιές δεν είχε,δεν έχει και δεν πρόκειται ποτέ να έχει χώρο.

Tο Σάββατο 21/1 επιλέξαμε να παρέμβουμε στα καταστήματα των Market In στην περιοχή του Ζωγράφου και των Ιλισίων δηλώνοντας την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους των Market in Ιωαννίνων και ταυτόχρονα ενημερώνοντας τον κόσμο της περιοχής για την πραγματική φύση της εν λόγω επιχείρησης. Κάνουμε ξεκάθαρο σε κράτος αφεντικά και φασίστες ότι σε κάθε προσπάθεια εκφοβισμού και καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων θα απαντάμε με ταξική αλληλεγγύη και κλιμακούμενη εργατική αντιβία.

Η παρέμβαση έγινε με σπρέι και τρικάκια στα κεντρικά καταστήματα Market in στην Λεωφόρο Στρατάρχου Παπάγου και με τρικάκια στα καταστήματα:

Στην οδό Γ. Ζωγράφου 100
Στην οδό Γ. Ζωγράφου & Ανθέων
Στην οδό Γαλήνης 36
Στην οδό Μούσκου2
Στην οδό Μούσκου &Εκβατάνων
Στην οδό Μπισκίνη 45
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΓΑΛΕΡΑ ΤΩΝ MARKET IN.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΟΥΣ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ MARKET IN.

Αναρχική Ομάδα Ζωγράφου “Βραχυκύκλωμα”

Η Αναρχική Ομάδα Ζωγράφου “Βραχυκύκλωμα”, συστάθηκε από ατομικότητες που προκρίνουν την οριζόντια και αδιαμεσολάβητη μορφή οργάνωσης και δράσης. Απαρτίζεται από συντρόφους/ισσες που έχουν δραστηριοποιηθεί σε αυτοοργανωμένα εγχειρήματα στην περιοχή του Ζωγράφου.

Διανύοντας μια εποχή που κράτος και κεφάλαιο κερδίζουν συνεχώς έδαφος καταστέλλοντας τους κοινωνικούς αγώνες με κάθε μέσο, αισθανθήκαμε την ανάγκη δημιουργίας μιας ομάδας που θα προτείνει, θα συνθέσει, θα δράσει και θα διαδράσει στις γειτονιές μας. Στόχος μας είναι μέσα από αυτοοργανωμένες κινηματικές ενέργειες να δημιουργήσουμε συνθήκες κοινωνικής συνειδητοποίησης και να παλέψουμε ενάντια σε κράτος, φασίστες, αφεντικά και κάθε είδους εξουσιαστές.

Έτσι, στην όξυνση της επίθεσης και της καταστολής του κράτους απαντάμε με κοινότητες αγώνα και ομαδοποιήσεις, που στηρίζονται σε σχέσεις έμπρακτης αλληλεγγύης, απορρίπτοντας κάθε μορφή αυθεντίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Η συνέλευση λειτουργεί με οριζόντιες, αντιιεραρχικές διαδικασίες προκρίνοντας την ελεύθερη έκφραση και σύνθεση των επιμέρους απόψεων των ατομικοτήτων που την απαρτίζουν.

Προτάσουμε τον μαχητικό αντιφασισμό και υπενθυμίζουμε στους νοσταλγούς των ναζί και της χούντας, στους ταγματασφαλίτες και δωσίλογους τους, πως θα ακολουθήσουν τα είδωλά τους στο ίδιο τέλος που αρμόζει στα απόβλητα της ανθρωπότητας. Εννοείται ότι καμία κυβέρνηση είτε αριστερή είτε όχι, δε έχει σκοπό την «εξάλειψη του φασισμού». Ακόμη και η περιβόητη δίκη της Χ.Α. σε λίγες εβδομάδες μετατράπηκε σε πολιτικό πλυντήριο για τα μεγαλοστελέχοι τα οποία και συνεχίζουν να κερδοσκοπούν από τις πατριωτικές μπίζνες αλλά και να σπέρνουν το δηλητήριο του ναζισμού. Το φασιστικό παρακράτος το οποίο στελεχώνουν σε μεγάλο βαθμό μπάτσοι, επιχειρηματίες και μαφιόζοι λειτουργεί ως μπαλαντέρ για το κράτος. Το τελευταίο τους ελέγχει με απώτερο σκοπό να εκφοβιστούν και να χειραγωγηθούν οι αντιδρώσες μάζες. Απέναντι στο φασιστικό ιδεώδες αναγνωρίζουμε την δύναμη και την αξία που εμπεριέχουν οι αντιφασιστικές δράσεις στον δρόμο. Κυρίως εκεί (αλλά όχι μόνο) είναι που κερδίζουμε πίσω τις γειτονιές και τους χώρους μας και βάζουμε στη θέση τους τα σκουπίδια της ιστορίας.

Ως μια αναρχική συλλογικότητα δεν μπορούμε να μαχόμαστε για τίποτα λιγότερο από μια αταξική κοινωνία. Η κοινωνία για την οποία παλεύουμε προϋποθέτει την κατάργηση των σχέσεων κυριαρχίας από άνθρωπο σε άνθρωπο και αντικατάστασή τους από την αυτοδιαχείριση των αναγκών της ίδιας του της ζωής. Καθημερινά παραδείγματα σχέσεων εκμετάλλευσης είναι οι εργασιακές σχέσεις, με τα εργασιακά ζητήματα να αποτελούν περισσότερο σήμερα από ποτέ πεδίο έλεγχου και λεηλάτησης της ζωής και της αξιοπρέπειας μας από το κράτος και τα αφεντικά. Σήμερα ακόμα και τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα που κερδήθηκαν ως αποτελέσματα περασμένων κοινωνικών αγώνων αμφισβητούνται. Οι εργασιακές σχέσεις δεν μπορούν να αφεθούν έρμαια στις ορέξεις των αφεντικών και των υποτακτικών τους, ούτε να υπονομευτούν από την ατομική ιδιοτέλεια και την εθελοδουλία. Στις προκλήσεις κράτους-κεφαλαίου απαντάμε μαχητικά με αυτοδιευθυνόμενους αγώνες. Δεν συναινούμε στην μισθωτή σκλαβιά και θα αγωνιστούμε μέχρι την ολική κοινωνική απελευθέρωση.

Επιπροσθέτως, ένα τεράστιο ζήτημα για εμάς είναι το προσφυγικό. Κάθε μέρα γινόμαστε όλοι μάρτυρες και παθητικοί δέκτες κακοποίησης και εξευτελισμού εκατομμυρίων ανθρώπων. Μέσα στη παγκόσμια οικονομική και πολιτική κρίση, κράτος και κεφάλαιο για ακόμα μια φορά εκμεταλλεύονται ανθρώπινες ζωές στο βωμό του χρήματος. Τεράστιο ρόλο εδώ παίζουν οι λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι διεθνείς φορείς, οι οποίοι με πρόσχημα τη φιλανθρωπία χρησιμοποιούν εργαλειακά τα θύματα πολέμου και τους εθελοντές για να ξεπλύνουν μαύρο χρήμα, καταπατώντας στη πορεία κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Εναντιωνόμαστε σε κέντρα καταγραφής και ταυτοποίησης, κέντρα μετεγκατάστασης, κράτησης και επαναπροώθησης τα οποία πέρα από τις διαφορετικές ονομασίες δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να εγκλωβίζουν και να καταπατούν τις ανθρώπινες ελευθερίες και δεν έχουν καμία άλλη ιδιότητα από το να λειτουργούν ως σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Δεν θα αφήσουμε κανέναν να κλέψει τις ζωές μας. Οργανωνόμαστε, ανασυντασσόμαστε και δημιουργούμε καινούργιες ομάδες. Με την δράση μας στις γειτονιές που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε, σηκώνουμε ανάχωμα σε κράτος, αφεντικά και δημοτικές αρχές που με την καταστολή των ελεύθερων κοινωνικών χώρων απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι αποτελούν το μακρύ χέρι του κράτους. Από την πλευρά μας δεν πρόκειται να αφήσουμε καμία επίθεση αναπάντητη.

Αναρχική Ομάδα Ζωγράφου “Βραχυκύκλωμα”

Ιανουάριος 2018